Waar is Tom?

'Het was de vleesgeworden schaamte en
de whiskey in mijn bloed die me belette
te presteren, ik lag onverrichter zaken
zonder kleren in haar bed. Ik zei: "Schat,
ik ben een dichter, ben wel vijftig euro
lichter maar je bent een mooi verhaal.
Het was een daad ter inspiratie,
En ik neem je wel verbaal."'

Laatste strofe uit het gedicht Lena van Tom Zinger, Rauw Boy Blues (De Windroos, Uitgeverij Holland).

Tom, Tom, waar is Tom?

Rook ik sigaretten die veel te vluchtig afsterven (of moet ik een ? gebruiken).
Godverdomme, de vierde keer deze avond dat de leuning van de stoel valt (pa, hij is echt stuk, geloof mij).

- Algehele lusteloosheid. Gevallen van lethargie. Veertien opnames, hier bij het mooie Spatie. Herintreders (zal 't niet). -

Niet om het een of ander, hoor Tom, maar Apeldoorn is echt veel geiniger dan Rotterdam.

Zaterdagavond in de stad, twee mannen op een fiets. Pientere toeschouwer: 'Viieeze homo's, la la-la la-la.'

Blond meisje: 'Hier sta ik! Hier ben ik! Hallo! Ik vind het niet interessant dat je leuter vijfentwintig centimeter lang is, hoor! Echt niet! Hallo!'

Zelfde blonde meisje: 'Hey! Héy! Ken jij Tom Zinger, hey?' Extatisch citeerde ze een gedicht en kreeg als onverhoeds response een hartelijk: 'Okay.'