Geestgroen

18.8.08

Service

Dit was de derde dag van mijn vakantie in Friesland. Waarin nog helemaal niets gebeurd is.
Ik ging vanmorgen - in de veronderstelling dat ik vooralsnog geen belangstelling zou ontwikkelen voor wie dan ook - naar de bakker in een joggingsbroek en een trui van mijn moeder. Achter de toonbank stond een meisje, een jaar of twee jonger dan ik, met blond kroeshaar. Ze lachte groots, stralend, alsof ik de eerste was die die ochtend de bakker binnen kwam. Nadat ik eventjes rondgekeken had, vroeg ik aan het meisje met het blonde kroeshaar: 'Heb je ook bagels?'
En de glimlach gleed van haar gezicht. 'Nee,' zei ze en stommelde wat heen en weer achter de toonbank. 'Maar... we hebben wel kaneelmuffins!' Ze keek me zo lief aan, ik werd vervuld van medelijden. Voelde me echt achterlijk toen ik haar een fijne dag nog wenste en naar buiten stapte.
Op het pleintje keek ik op mijn telefoon. Weliswaar twee streepjes bereik! Dat is een streepje meer dan ik tot nu toe heb bereikt, hier in Friesland.