Strontvervelend

(Dagboek, zaterdag 31 december 2005) Ik heb zo'n kutjekloot hekel aan oud en nieuw. (...) Het nog steeds geen twaalf uur en ik ben nog steeds niet dronken. Ik zit in een stoel Aspergeachtig te schrijven, luister naar Paradise by the dashboardlight (leuk) en wat nog veel leuker is, is dat ik ontzettend nodig moet schijten en dat de familie Triviant speelt (oooh ja, natúúrlijk!).
Ik heb gepoept net. En mag ik trouwens even vragen waarom Boudewijn de Groot in godsnaam op nummer een staat in de top 2000?
Het is bijna twaalf uur. Maar de laatste tien seconden zijn altijd de langzaamste. Pardon, élf seconden; we hebben er een extra dit jaar. Een schrikkelseconde. Zodat, eeuwen later, zomer en winter omgedraaid zullen zijn (waar-om?!).